Als je dringende medische hulp nodig hebt, is de basisregel dat de snelst beschikbare ziekenwagen je naar het snelst bereikbare ziekenhuis met een erkende spoedgevallendienst brengt. Je mag in principe niet zelf kiezen naar welk ziekenhuis je wordt gebracht.
Uitzonderingen zijn:
- Collectieve noodgevallen waarbij slachtoffers gespreid moeten worden.
- Je hebt voor de aandoening waarvoor je dringende hulp nodig hebt, een dossier en behandeling lopen in een ander ziekenhuis dan in het dichtstbijzijnde, en je behandelende arts, die bij jou aanwezig is, bevestigt dit.
- Je hebt specifieke diagnostische of therapeutische middelen nodig en deze is/zijn niet aanwezig binnen het dichtstbijzijnde ziekenhuis.
‘Zorg in het Nederlands’ wordt voortaan beschouwd als een ‘specifiek diagnostisch of therapeutisch middel’.
Dit betekent dat je voortaan aan de noodcentrale of de ambulancier kunt vragen om je naar een Nederlandstalig ziekenhuis te brengen. De duur van de rit mag dan maximaal 12 minuten afwijken van het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Vraag je niets, dan word je automatisch naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gebracht - ongeacht de taal.
Opgelet: deze afwijking op de basisregel is een gunst en geen recht. Wanneer de hulpdiensten het te druk hebben, of wanneer de rit naar het ziekenhuis van keuze te lang duurt, en de 112-dekking in het interventiegebied in gevaar zou komen, dan wordt dit niet toegestaan.
De federale gezondheidsinspectie is daarnaast ook in gesprek met Brusselse ziekenhuizen om hen nogmaals te wijzen op het belang om de Nederlandstalige patiënten zoveel mogelijk in hun eigen taal te kunnen helpen.
